توت فرنگی یک گونه هیبرید از جنس Fragaria است که در سراسر جهان به صورت عمده جهت میوه آن کشت و کار می شود. این میوه عمدتا به دلیل مشخصات آن مورد استقبال قرار می گیرد، این مشخصات شامل عطر، رنگ قرمز روشن، بافت آبدار و شیرینی است. 

توت فرنگی ابتدا در فرانسه در سال 1750 از طریق دورگ گیری بین دو گونه Fragaria virginiana از شمال آمریکا و Fragaria chilonsis از شیلی به وجود آمد.

 گونه جدید Fragaria x ananassa نامیده شد و جایگزین گونه های قبلی در تولید اقتصادی این محصول گردید. جهت کشت تجاری از رانرهای توت فرنگی استفاده می شود و کشت بذر کمتر مرسوم است. 

از نظر تغذیه ای هر 100 گرم توت فرنگی حدودا 33 کیلو کالری انرژی استو منبع عالی ویتامین C و منبع خوب منگنز می باشد. همچنین حاوی ویتامین ها و عناصر تغذیه ای دیگر به مقدار کمتر است. دان های توت فرنگی حاوی مقادیر کمی اسید های چرب غیر اشباع است. 

جهت کشت بذرهای توت فرنگی باید توجه داشت که سبز کردن بذر های توت فرنگی اندکی از بذرهای دیگر سخت تر است و جها افزایش جوانه زنی، بذرهای بایستی تیمار سرمایی را پشت سر بگذارند. کافی است بذرها را داخل یک قوطی در بسته قرار داده و سپس آنها را در فریزر یخچال قرار دهید. این کار سبب القاء فصل زمستان به بذرها شده و پس از آن بذرها تحریک به جوانه زنی می شوند. عد از 2 تا 4 هفته بذرها را از یخچال خارج کرده و آنها را به مدت 1 روز در دمای اتاق نگه دارید تا به صورت تدریجی دمای بذرها افزایش یابد. سپس ظرف مناسبی انتخاب کرده و آن را با بستر کشت مناسب پر کنید. بستر کشت مناسب می تواند مخلوطی از کوکوپیت و پیت ماس باشد. همچنین می توانید از جی فی پلت جهت کاشت بذر استفاده کنید. بذرها را روی بستر کشت قرار داده و مقدار بسیار کمی پیت ماس روی آن بریزید. سپس توسط اسپری آب سطح بستر کشت را مرطوب کنید و جهت حفظ رطوبت ظرف را با پلاستیک شفاف بپوشانید و ظرف را در مکانی نورگیر و گرم قرار دهید. بعد از یک تا دوهفته بذر ها شروع به جوانه زنی می کنند.