بذر گل ستاره ای

گل ستاره‌ای یا Cosmos، گیاهی زیبا و چشم‌ نواز از خانواده کاسنی است که بومی مکزیک و آمریکای جنوبی می‌ باشد. این گل یکساله با ارتفاعی متغیر از 30 سانتی‌ متر تا یک متر، دارای گل‌هایی به شکل مینا با رنگ‌های متنوع شامل سفید، صورتی، بنفش و زرد است. برگ‌ های ظریف و پَر مانند آن، زیبایی خاصی به این گیاه می‌ بخشد. گل ستاره‌ای به نور کامل آفتاب یا سایه جزئی نیاز دارد و در خاک حاصلخیز با زهکشی مناسب به خوبی رشد می‌ کند. این گیاه به دلیل رشد سریع، گلدهی طولانی (از اواخر بهار تا پاییز)، نگهداری آسان و مقاومت در برابر آفات و بیماری‌ها، محبوبیت زیادی در بین باغبانان دارد. از گل ستاره‌ای می‌توان در باغچه‌ های گل، به عنوان گل بریده، گیاه پوششی در فضاهای بزرگ و برای جذب پروانه‌ها و زنبورها استفاده کرد.

دو گونه از گل ستاره ای بیشتر مورد توجه قرار می گیرند. گل ستاره ای نارنجی (Cosmos sulphureus) و گل ستاره ای با رنگ سفید تا صورتی و بنفش (Cosmos bipinnatus) که دارای گل ها و برگ های ظریف تر می باشد. 

برای کاشت بذر گل ستاره‌ای، بهترین زمان در مناطق معتدل اوایل بهار پس از رفع خطر یخبندان و در مناطق گرمسیر پاییز یا زمستان است. ابتدا خاک را شخم زده و کود آلی به آن اضافه کنید تا زهکشی مناسبی داشته باشد. بذرها را مستقیماً در خاک و در عمق حدود 6 میلی‌متری بکارید. فاصله بین بذرها برای انواع پاکوتاه 30-45 سانتی‌متر و برای انواع پابلند 60-90 سانتی‌متر در نظر گرفته شود. پس از کاشت، خاک را مرطوب نگه دارید تا بذرها جوانه بزنند. سپس آبیاری را کاهش دهید، اما اجازه ندهید خاک کاملاً خشک شود. نگهداری شامل وجین علف‌های هرز، هرس در صورت نیاز و چیدن گل‌های پژمرده برای تداوم گلدهی است. دمای مطلوب برای رشد این گیاه بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد است.

گل ستاره‌ای در دو نوع پاکوتاه و پابلند موجود است. نوع پاکوتاه (Dwarf Cosmos) با ارتفاع 30 تا 60 سانتی‌متر، مناسب برای باغچه‌های کوچک، گلدان و حاشیه‌کاری است و نیاز به قیم ندارد. نوع پابلند (Tall Cosmos) با ارتفاع 90 سانتی‌متر برای باغچه‌ها و فضاهای بزرگ مناسب است و ممکن است به قیم نیاز داشته باشد. هنگام انتخاب نوع مناسب، باید به فضای موجود، هدف کاشت و شرایط محیطی توجه کرد. هر دو نوع با مراقبت مناسب، گل‌ های زیبا و فراوانی تولید می‌ کنند که می‌توانند زینت‌ بخش هر باغ و فضای سبزی باشند.